Nieuwsbrief 10: Kerstuitgave

21 december 2013.

Sinds de vorige nieuwsbrief is er wel hard gewerkt, maar de resultaten zijn wat minder zichtbaar. Laten we eens even kijken wat er allemaal gebeurd is:

Veranderingen aan het frame.

Sinds de testrit weten we dat er nogal wat te verbeteren is aan de stuurcapaciteiten van onze recordmachine. Inmiddels is er ook een aanpassing in de reglementen welke de dikte van de buizen van  de roll bar voorschrijft. De huidige recordhouder waarschuwde ons hier ook al voor. Zijn machine, de Budfab, zal door deze maatregel niet meer goedgekeurd worden voor een nieuwe recordpoging. Wij hebben nu nog goede mogelijkheden om een aanpassing te doen zodat we wel door de keuring komen. Wij hebben besloten om eerst nog allerlei andere verbeteringen aan de constructie door te voeren om de bestuurbaarheid te verbeteren.  In januari 2014 moeten we zover zijn dat we de definitieve constructie kunnen gaan maken. Voorlopig wordt de haakse slijper nog veel gehanteerd.

Stuurinrichting.

De verbeterpunten waren: aantal overbrengingspunten verminderen en verplaatsen zodat in- en uitstappen gemakkelijker gaat. Inmiddels is de positie van het stuur aangepast en is er meer ruimte voor Aalt beschikbaar om zich te kunnen bewegen.

Voorwiel.

Tijdens de testen hebben we goed kunnen zien wat het effect is van het verdraaien van de as van de voornaaf, waarmee we voorloop en naloop kunnen simuleren. De voorvering was nog niet optimaal. We hebben de voorvork constructie aangepast en deze “hoger” in het frame geplaatst zodat het zwaartepunt lager werd. Ook zijn de veren nu iets schuiner gemonteerd. Bij het in-veren is er nu geen verdraaiing van de naaf meer. Alles is wat smaller geworden zodat de voetsteunen ook wat verder naar voren kunnen.

Achterwiel.

Net als de voorvork is de achtervork constructie ook flink gewijzigd, dus ook “hoger” in het frame en een aanpassing van de vering. Er is nu ook wat meer ruimte voor de elektronica en voor de airbox voor de carburateur

Kooiconstructie.

Door een wijziging in de F.I.M. reglementen moeten we de roll bars helemaal opnieuw maken. Nu van nog dikkere buizen. Gelukkig is Python in Zuidwolde bereid om ons daarmee te helpen. Zij hebben een cnc-gestuurde buigmachine met een inwendige doorn, zodat de rondingen er perfect uit komen.

Bandenkeuze.

Tot nu toe maakten wij gebruik van 125cc wegrace banden, maar het is erg twijfelachtig of deze in Bonneville door de technische keuring geaccepteerd zullen worden.  We moeten daar geen risico’s mee nemen dus we moeten een setje banden met de juiste speed rating aanschaffen. De vraag is ook nog of een speed rating van 250 km/u voldoende is. Beter zou zijn als we bandjes kunnen vinden met een speed rating van 270 km/u, maar dan kom je natuurlijk weer in een andere prijsklasse. In ieder geval blijft het 17 inch met een velg breedte van 2.50.

Testbank.

Tot nu toe hebben we onze krachtbron alleen als los blokje of gemonteerd onder de oude Kreidler racer van Aalt kunnen testen. Het werd toch al snel veel te lastig om het blokje steeds weer in- en uit te bouwen, dus er moest een speciale eigen testbank komen waarop de lange sigaar gemakkelijk op gezet kan worden. Voordat je zo’n testbank helemaal naar eigen inzicht hebt ingericht ben je wel even een paar dagen verder. Inmiddels zijn de eerste testruns al gemaakt en heeft Aalt al enige vermogenswinst kunnen meten na het aanpassen van de uitlaat.

Kleding.

In het FIM reglement staat dat pak, helm, nek-protector, handschoenen en laarzen moeten voldoen aan een bepaalde SFI-klasse. Eigenlijk maar 1 zin in het reglement, maar voordat je weet wat ze daar nou precies mee bedoelen, moet je er een dagenlange studie van maken. Gelukkig hebben we contact gekregen met Eva Hakansson. Zij woont in de VS en gaat heel hard met een elektrisch aangedreven streamliner met zijspan, zie www.killacycleracing.com  en www.facebook.com/killacycle. Haar vader was een Zweedse 50cc pionier en Eva kan er ook wat van. Zij construeerde haar racemonster zelf en brak in augustus van dit jaar het record in haar klasse met  341 kmu. Congratulations Eva!

Eva heeft ons precies uit de doeken gedaan wat er aangeschaft moet worden en, zoals te verwachten, er hangt nogal een fors prijskaartje aan.

Planning,

Op zaterdag 28 dec. Staan we met De Groene Tulp bij Salomons – Swierts Tweewielers, Pascalstraat 1, 7903 BJ Hoogeveen. Daar zal het weer een gezellige drukte zijn met veel liefhebbers van Kreidlers die hun brommer dan op de testbank mogen plaatsen. Een mooie gelegenheid om de recordmachine te zien.

In januari moeten we starten met de definitieve constructie en ondertussen zullen nog een aantal runs op de testbank gemaakt worden. In het vroege voorjaar moeten we dan weer naar buiten kunnen om het sturen onder de knie te krijgen.

Voor eerst wensen wij al onze sponsoren en supporters fijne kerstdagen en een voorspoedig 2014 met een fantastisch 50cc Wereldrecord!

Met vriendelijke groet van het team

De Groene Tulp.

Website: www.groene-tulp.nl

e-mail: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

Inmiddels hebben we ook een facebook pagina en het is onze bedoeling dat we daar regelmatig wat foto’s op zullen plaatsen. Zoek naar Green-tulip (techniek/constructie).

Green Tulip / Groene Tulp is een project van Classics Racing  Zwolle (Cees Lubbers) www.classics-racing.nl

Nieuwsbrief 11: De nieuwe Tulp

4 februari 2014.

We kunnen nu wat foto's laten zien van de totaal vernieuwde recordmachine.

De kooiconstructie.

Dit is het belangrijkste onderdeel van de racer waaraan veel eisen ten aanzien van veiligheid gesteld worden. Het gaat daarbij vooral om de diameter en dikte van de buizen, de ruimte om te zitten, de ruimte om het hoofd, de zichthoek, het gemak om snel in- en uit te kunnen stappen, enz. Met de nieuwe constructie wordt ruimschoots aan de eisen voldaan. Op de foto's kunnen we ook nog even beide constructies naast elkaar zien.

De door Professional-Welders uit Zuidwolde gebogen ringen zijn tijdelijk voorzien van platen met gaten om ze precies te positioneren voor het lassen van de horizontale buizen. Links het begin van de nieuwe kooiconstructie naast de oude constructie

Het staartstuk wordt ook met tijdelijke  hulpstukken opgebouwd.

Eerst het oude frame en daarna het nieuwe.

Het "staartstuk" is nu niet meer vast verbonden aan de kooi, maar afneembaar.  Aan de zij-kant is nu net als op de bodem geperforeerde plaat aange-bracht. De oefenwieltjes zien er nu ook een stuk professioneler uit en het "vuurschot" tussen rijder- en motordeel is direct al in de achterkant van de kooi gelast. 

Door het open houden van de onderste buizen kan o.a. het koelwater gemakkelijk  om  het vuurschot heen van voren naar achteren gebracht worden. Ook het stuur zit nu op een andere positie en is meer horizontaal bevestigd.  De voetsteunen zijn op de foto hierboven nog even met elkaar verbonden, maar hier komt straks het voorwiel tussen.

Het achterstuk.

Het oude frame had nog 2 traditionele achterschokbrekers gemonteerd. Nu is er een mooi compact geheel met uit aluminium gefreesde achtervork en een monoveer. Het is lichter en heel gemakkelijk in- en uit te bouwen. Motor, vork en wiel zijn nu een mooie eenheid wat op onderstaande foto's duidelijk naar voren komt.

De voorkant.

Nu de gefreesde achtervork zo mooi geworden is hebben Maarten en Aalt besloten om toch maar wat meer tijd aan de voorkant te besteden en hier ook een mooie nieuwe aluminium voorvork voor te maken. Daar wordt deze week hard aan gewerkt en we zijn er zeker van dat Maarten aan het eind van deze week met een mooi stukje vakwerk tevoorschijn komt.  

We gebruiken natuurlijk wel weer de mooie en aparte door Maarten gefreesde voornaaf en omdat alles op dit moment uit elkaar ligt, hebben we nog even de gelegenheid om in die naaf te kijken. In het midden de dikke horizontale holle as welke draait op een verticale as in het midden van de naaf, die je nog net een beetje kunt zien. Met het buitenste deel van de naaf kan door middel van de stuurstang (bovenaan)  gestuurd worden.  Het wiel draait dan op een paar grote, dunne kogellagers om het buitenste deel van de naaf. Links en rechts van de horizontale holle as zie je de stelbouten waarmee de stuuruitslag afgesteld kan worden.

Banden.

We hebben heel veel tijd gestoken in de bandenkeuze. We gaan uit van een max. snelheid van 250 km per uur en dan kom je op een vereiste "speed rating" met de code W, wat ook meteen de hoogste rating is en dan kom je meteen op het punt waarop banden fabrikanten eigenlijk geen snelheidsgarantie meer willen geven. We hebben ons toen gericht op 17 inch banden welke gebruikt worden in de Moto3 wegrace. Dat is de Dunlop KR149. Normaal staat op alle banden de letter welke behoort bij een bepaalde speed rating, maar op deze band vind je echt geen rating. Intussen hebben we ook advies aan ervaren recordrijders gevraagd. Eva Hakansson (van de elektrische streamliner) gebruikt Goodyear banden voor haar zeer zware machine, maar op haar zijspanwiel zit een 17 inch Goodyear Frontrunner en dat is een bandje welke ook prima op onze machine zou passen. Eva heeft haar FIM record op 341 km/u staan, dus deze band zou de FIM ook voor ons moeten toestaan. Voor de zekerheid hebben we ook nog even contact gehad met John Buddenbaum, de huidige 50cc recordhouder, die we dus verslaan moeten. Hoewel zijn racepartner hem voor gek verklaart, is John toch wel erg open naar ons. Hij volgt ons met grote belangstelling, reageert meestal direct op onze nieuwsbrieven en geeft aan dat als wij slagen, hij zeker een poging zal doen om het record weer terug te pakken. Op zich is dat een goede zaak, want daardoor gaat het 50cc record meer leven en het is ook zo: zonder competitie is er geen vooruitgang! Het is moeilijk op foto's te zien, maar we hadden toch een foto van de Budfab ontdekt met de Goodyear Frontrunner band. John gaf aan dat deze Goodyear band op de Budfab aanzienlijk beter stuurde dan de 125cc wegrace band die hij ook gebruikte.  Hij kan niet verklaren waar dat aan ligt.

Uiteindelijk hebben wij besloten om ook deze banden te gebruiken en we verwachten ze deze week binnen te krijgen vanuit Amerika, zodat Maarten, als de voorvork klaar is, alles in een keer in orde te maken. Dus juiste vork, juiste voorband, juiste stuuruitslag en zo smal mogelijke aluminium wielkast.

Publiciteit.

Met de publiciteit gaat het prima. Met het vinden van sponsors nog wat minder, maar we hopen dat dat goed komt. In Het Motorrijwiel van jan/feb 2014 staat een uitvoerig verslag van onze testritten eind vorig jaar.

Op Motor.nl een erg positief bericht met een aantal foto's van begin januari met de nieuwe kooi in aanbouw.  Dat is de voorbode van wat er nog komt in het blad Motor magazine.

Op de Motorbeurs Utrecht van 20 t/m 23 februari zijn we uitgenodigd door Motor Magazine om hun stand te promoten. Daar willen we goed uitpakken en goed voor de dag komen. Dus we zullen nog even flink haast moeten maken om voor die beurs een mooi toonbaar projectiel op de wielen te hebben staan.  Dit is voor onze fans ook een mooie gelegenheid om de nieuwe machine te aanschouwen. Wij zouden het prettig vinden als jullie even langskomen.

Planning.

Er zijn in augustus en september wel 4 evenementen vlak achter elkaar, waarvan de Speedweek de grootste is, maar dat evenement is niet geschikt voor ons. Ze zijn niet meer FIM-erkend en de auto's krijgen hier veel aandacht zodat de motorrijders een beetje naar de achtergrond geduwd worden.

We hebben nu definitief besloten dat wij gaan deelnemen aan de Bub Motorcycle Speed Trials in Bonneville van 23 t/m 28 augustus 2014, zie www.speedtrialsbybub.com/

Dit evenement valt wel onder de FIM reglementen en dus kan dit een officieel erkend wereldrecord opleveren. Wij gaan met een klein team en concentreren ons 100% op het behalen van het record. Dus we kunnen helaas geen reis-activiteiten voor supporters regelen, maar het zou wel prettig zijn als we weten wie plannen heeft om ook naar dit evenement te gaan.  Laat het ons weten en wellicht kunnen we nog wel wat tips geven. Onze trouwe vriend uit Los Angeles Aalt Doldersum gaat ons goed helpen  met opvang en transport in de VS en zal ook zijn vriend Jan Engelbertink hierbij inschakelen. Altijd fijn als je zulke goede vrienden in de States hebt. 

Eerst staan we op de Motorbeurs in Utecht van 20 t/m 23 februari a.s.  en dan, zo in de loop van maart, dan moeten we maar weer eens buiten gaan spelen met die sigaar.

Met vriendelijke groet van het team

De Groene Tulp.

Website: www.groene-tulp.nl

e-mail: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

Facebook:  Maarten Fijlstra  en Green Tulip

Green Tulip / Groene Tulp is een project van Classics Racing  Zwolle (Cees Lubbers) www.classics-racing.nl

Nieuwsbrief 12: 1e testrit Lelystad.

12 april 2014.

Eindelijk is de nieuwe constructie klaar en we hebben deze week een succesvolle testrit gemaakt.

Technisch nieuws.

Er zijn een aantal belangrijke vernieuwingen doorgevoerd. Laten we eerst eens kijken naar de achterkant van de racer. 

Op de linker foto is goed te zien dat het zitje iets naar voren is verplaatst, zodat daaronder de accu en de met perslucht bediende steunwieltjes een plekje hebben kunnen vinden. Linksonder zie je nog iets van de as van de trainingswielen(grote steunwielen). Deze zijn nu gemakkelijk te monteren en te demonteren maar voorlopig zal Aalt ze nog wel nodig hebben om te kunnen starten zonder om te vallen.

Op de rechter foto zie je dat het blokje bijna helemaal verdwenen is achter de nieuwe achterbrug. De “staart” van de racer zit nog met splitpennenvast zodat deze gemakkelijk aan- en afgekoppeld kan worden. Dat is handig bij het vervoer. Onder de bovenste framebuis zie je de schakelstang, welke helemaal vanaf de voorkant komt. Links van het midden zie je het scharnierpunt om verder naar het midden van de racer te kunnen komen en rechts zie je deels weer een scharnierpunt om een op-en-neer gaande beweging te maken voor het schakelen. Onderaan zie je de rubberen slang voor aanvoer, door de framebuis, van het koelwater voor de cilinder.

Hierboven de MAX elektronica welke we helaas nog niet kunnen gebruiken. Het blijkt dat onze ontsteking teveel storing geeft waardoor andere elektronica helemaal in de war gestuurd wordt. Daaronder de fles voor de benodigde luchtdruk en rechts het potje voor de nieuwe WP monoveer.

Op de rechter foto onze nieuwe Goodyear Eagla band. Speciaal ontworpen voor dragraces, zwaar uitgevoerd en geen profiel.

Aan de voorkant is er ook veel verandert. Uiteindelijk is toch maar gekozen voor een vrij traditionele oplossing met een radiateur, maar bij stilstand moeten we al rekening houden met 50 graden en bovendien mogen we geen rijwind koeling gebruiken want dat gaat ten koste van luchtweerstand.  De oplossing lijkt simpel en doeltreffend. 

Linksboven het koelsysteem. Aalt heeft er meteen maar even duidelijk op geschreven wat de bedoeling is: 250 km/u of harden. Rechts de camera op het “dak” van de racer om thuis alles nog eens goed na te kijken hoe het gegaan is. Op de facebook pagina van Aalt vind je ook een stukje film hiervan.

De eerste trainingsrit in Lelystad.

Het was ons duidelijk gemaakt dat het niet toegestaan is om zomaar een weg op het industrieterrein in Zwolle af te zetten en daar dan een testcircuit van te maken., zoals we de vorige keer spontaan gedaan hebben.    Bij de zoektocht naar nieuwe mogelijkheden kwamen we er achter dat de testbaan van de RDW in Lelystad in de avonduren gehuurd kan worden. Dus, geen risico nemen en dat doen. Dinsdagavond 8 april konden we terecht. Was het die maandag nog prachtig mooi en warm weer, die dinsdag was het totaal anders. Regen, hagel en harde wind bij een temperatuur van amper 6 graden (gevoelstemperatuur: ver onder nul). Lang geen ideale omstandigheden dus en er werd lang getwijfeld of het wel door kon gaan. Gelukkig klaarde het tegen de avond weer wat op en het feest kon beginnen. Door een beetje zenuwachtige crew  werd de tulp uitgeladen en in gereedheid gebracht. Na wat laatste controles kroop rups Aalt in zijn stalen cocon en werd hij aangeduwd.  Even wat warmdraaien  om het mechaniek op temperatuur te krijgen en daarna vertrok hij, maar na een paar meter sloeg de motor af en stond hij weer stil. Het is me niet duidelijk geworden wat hiervan de bedoeling was: schakelde hij niet goed of wou hij de spanning nog wat verder opvoeren? Na de tweede poging ging hij zwabberend van links naar rechts van start, maar al gauw kreeg hij de trainingswieltjes in de lucht en ging het verder als een echte motor op twee wielen. 

De RDW testbaan is een prachtige kombaan, d.w.z. 2 kombochten met daartussen rechte einden van ca. 1,5 km, gelegen naast het vliegveld Lelystad. Op Google Earth kun je de baan gemakkelijk vinden en een beeld krijgen van hoe het er uit ziet.  Net toen Aalt de motor op 2 wielen had moest hij alweer afremmen voor de eerste bocht, waar hij wel langzaam door moest want de constructie is niet gebouwd om bochten te kunnen maken. Na een paar rondjes ging het prima op de rechte stukken en werd besloten om met een auto mee rond te rijden om vanuit de kattenbak foto’s te maken. Gerrit dacht dat hij Aalt gemakkelijk voor kon blijven met de auto, maar dat pakte toch anders uit. Na de eerste bocht accelereerde Aalt volop en Gerrit kon met de auto dat tempo van het 50cc-tje niet bijhouden. Toerenteller en snelheidsmeter zijn nog niet aangebracht, maar we schatten toch dat Aalt op de rechte stukken ca. 150 km per uur haalde voordat hij weer in de remmen moest voor de volgende bocht.

We zijn dik tevreden over het resultaat van de test. Dit is een grote stap vooruit. De constructie is goed, dus we kunnen nu ook starten met de bouw van de stroomlijn. 

Maarten helpt Aalt met z’n 5-punts veiligheidsgordel terwijl  Gerrit nog wat laatste controles  uitvoert.

Het is duidelijk: Aalt komt binnen in de pits en geeft aan hoe de test is verlopen.

Hier:  https://www.youtube.com/watch?v=ZJdvzI62Zpc

vind je een link naar een klein stukje film van de geslaagde testrit. Wat een geluid!

Planning.

We gaan nu beginnen met de stroomlijn. In een tekenprogramma op de computer hebben we een model van de record machine. Daarmee kunnen we precies op schaal een model frezen uit piepschuim, zodat we een piepschuim model met de juiste afmeting krijgen. Daarmee kan dan een polyester mal gemaakt worden en met die mal kunnen we vervolgens de polyester stroomlijn maken. Dat is nog lastig genoeg, vooral het maken van een cockpit, waardoor Aalt kan instappen en welke zowel van binnen als van buiten geopend moet kunnen worden. Ondertussen moeten we de elektronica in orde maken en de wielkasten moeten nog dicht gemaakt worden zodat er geen zout in de racer kan komen. We willen aan het eind van de 10 mijlen natuurlijk geen zoute haring uit het polyester halen, maar een fitte Aalt die ook nog een keer in tegenovergestelde richting kan rijden.  En dan natuurlijk nog veel trainen. Ook zonder de trainingswielen aan de zijkant en starten vanaf de kleine steunwieltjes. Nog veel te doen dus voordat we met stroomlijn een keer op z’n hardst kunnen gaan en dan zal dat ergens anders moeten dan in Lelystad.

Wij hebben nu met blokje nr.1 gereden welke zo’n 20 pk’s heeft. Blokje nr. 2 zit onder de oude Kreidler GP-racer van Aalt en staat al een tijdje op de testbank voor verdere ontwikkeling en ook dat gaat erg goed.  We zitten in de buurt van de 24 PK’s en dat is ongekend veel voor een 50 cc-tje.

Voorbereiding Bonneville.

Ons “Bonneville Support Team” bestaande uit Aalt Doldersum uit Los Angeles en Jan Engelbertink uit Oldenzaal is ook al flink bezig geweest. We hebben een grote camper beschikbaar met een plaatsje op de KOA camping in Wendover West. Dat wordt ons basiskamp, op korte afstand van het zout. Daarnaast hebben ze een pick-up met een grote trailer beschikbaar waarmee de Groene Tulp vervoerd kan worden  en veel elektrisch gereedschap zodat we niet alles vanuit Nederland mee hoeven te nemen. Hulde mannen!

I.v.m. het festival  “Burning Man”  hadden we grote moeite om een camper te kunnen huren en nu hebben we er ineens 2 stuks. We kunnen er eentje  annuleren, maar mochten er onder de lezers nog mensen zijn die ook naar Bonneville willen en nog een camper zoeken, meld je dan snel bij ons om een camper van ons over te nemen.

Sponsoring.

Het valt niet mee om een grote sponsor te vinden. Gelukkig hebben we wel weer enkele sponsoren gevonden voor een flinke bijdrage: kreidler.nl en Bouwbedrijf Kingsbergen uit De Westereen. Daarnaast druppelen er nog nieuwe leden van de club van 50/100 binnen en dat bij elkaar helpt ons om door te kunnen gaan, maar er is meer nodig. Je kunt ons enorm helpen door ons mensen aan te dragen die ons ook willen ondersteunen. We moeten ook op dit terrein vooruitgang boeken, zeker nu we technisch zo’n goede voortgang boeken.

Met vriendelijke groet van het team

De Groene Tulp.

Website: www.groene-tulp.nl

e-mail: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

Green Tulip / Groene Tulp is een project van Classics Racing  Zwolle (Cees Lubbers) www.classics-racing.nl